I would prefer not to


Geweld komt in vele vormen; waar eindig jij en begin ik?
Als geweld, in al zijn verscheidenheid, alomtegenwoordig is – tegen minderheden, tegen gemarginaliseerden, tegen groepen (en is het construeren van groepen en de tijdelijke pretentie van homogeniteit niet al een vorm geweld?), tegen dieren, tegen de planeet – dringt zich de vraag op: voor welk geweld ben ik verantwoordelijk? En: hoe kan dit anders?
Dit is een voorstelling, of liever een essay, of eigenlijk een open vraag, over geweld en medeplichtigheid, bestaande uit bewerkte field recordings, loops, drones, citaten en tekst. Een poging; een vorm van zoeken naar een vorm van zoeken naar een manier om te leven, om samen te leven. Hier is geen plek voor 'zich thuis voelen'. Want laten we ons – nog terwijl we het idee van een 'ons' opgeven – vooral niet thuis voelen. Op weg naar een ergens anders dat al lang hier was.
De gedachten en reflecties die aan bod komen in deze voorstellingessayvraag vloeien voort uit teksten van o.a Judith Butler, Mary Fulbrook, Leanne Betasamosake Simpson, Willem Schinkel, Oyèrónké Oyêwùmí, Sunaura Taylor, Cedric J. Robinson, en uit de klank van kabbelende beekjes en zingende (of schreeuwende?) vogels.
"I would prefer not to."
- Bartleby
Deelnemers


Meneer Otis
Dit vind je mogelijk ook leuk


AZOTH
Voor één avond transformeert AZOTH de bieb tot een donker doolhof vol licht, geluid en queer verhalen over nightlife, community en safe spaces.


DE LINK
Een rauwe live-set van elektronische muziekproducers. Geen dj-set, maar een pulserend geluidsspel waar club, performance en kunstinstallatie samenkomen.


Samenvallen met je omgeving
Een zintuiglijk ritueel van zand, klank en beweging. MALS BETON onderzoekt hoe het lichaam samenvloeit met de natuur, waar val ik nog mee samen?